Daar stond ik dan op de rode stip, met klamme handjes schuchter het groepje dames voor me aan te staren. Met veel “uhh” en een druk gebarende rechterarm deed ik mijn verhaal. Mijn linkerarm hing bewegingsloos naast me. Heel eerlijk gezegd weet ik niet meer wat ik precies aan het vertellen was. Volgens mij ging het over wat ik uit deze opleiding wilde halen….
In 2018 besloot ik een opleiding “Spreken met impact” te doen bij Great Communicators. Ik werkte destijds bij een van de grootste media organisaties in NL en kwam per toeval bij een open avond van GC terecht. Tijdens deze avond kwam er iets in me los, ik voelde dat ik dit moest gaan doen. Het gemak, de rust en de passie die ervan afspatte bij Joni Bais, een van de oprichters, was magisch. Het lef en tegelijkertijd de lol om je verhaal zo voor een groep mensen te vertellen, dat wilde ik ook.
Ik ben nooit slecht geweest in presenteren, tijdens mijn bachelor werd ik gedrild om zo ongeveer iedere maand wel iets te presenteren. Maar helder en rustig een pakkend verhaal overbrengen, je publiek mee krijgen in jouw belevingswereld, dat was echt nieuw voor me. Daar op die bewuste open avond besefte ik me dat je ideeën en plannen nog zo goed kunnen zijn, als jij ze niet pakkend kunt overdragen, zal het tot niets leiden. Je moet mensen mee kunnen nemen in jouw verhaal, om ook echt een verschil te kunnen maken. Of je nou in een organisatie werkt of je eigen bedrijf leidt, mensen meenemen in je verhaal is krachtig.
Ik overtuigde mijn manager en startte met de opleiding. Ik kwam in een geweldige groep terecht waar ik niet alleen leerde van de trainers bij Great Communicators, maar ook van de krachtige vrouwen in deze groep. Ik kwam van alles te weten over lichaamstaal, authenticiteit, story telling, podium gebruik, de kracht van visualisatie, first impressions en het gebruik van stiltes (pauzes inlassen!). Ik ontwikkelde me van bescheiden klein mensje op een podium tot iemand die echt zichtbaar durfde te zijn. Ik heb zoveel inzichten uit deze training gehaald, dat ik daar dagelijks nog steeds profijt van heb in gesprekken. Vandaar dat ik 8 take-aways op een rij heb gezet en deze de komende tijd zal delen. Hieronder alvast de eerste 2.
1. “Feel the fear and do it anyway”
Cheesy, but true. Je bent er eigenlijk nooit helemaal klaar voor, een nieuwe opdracht, een nieuwe presentatie een nieuwe stap, een nieuwe richting, het voelt altijd spannend en ook lichtelijk oncomfortabel. Maar juist daar zit ook je groei als persoon. Ik probeer nieuwe uitdagingen waarvan ik voel dat ik ze wel wil doen, maar ook spannend vindt, met nieuwsgierigheid tegemoet te treden. Ik zie ze als experiment, ik mág het proberen van mezelf, ik mág het eng vinden en als het niet voor me blijkt te werken dan weet ik dat en stuur ik bij.
Zo voelde ik destijds dat ik klaar was voor een volgende stap in mijn werk en wilde heel graag zelfstandig als merkstrateeg aan de slag, maar vond ik het nog veels te spannend. Deze training heeft me handvatten gegeven om “het podium” te gaan pakken, om dat gewoon eens te gaan doen. Om daar te gaan staan, zichtbaar te durven zijn.
Je energiebalans is cruciaal om een boodschap over te brengen. In welk gesprek dan ook, of het nou 1-op-1 met een collega is of een presentatie voor grote groep mensen. Je wilt je publiek naar jou toe laten komen. Dat betekent dat je niet harder hoeft te werken zodat jij bij je publiek komt, maar juist dicht bij jezelf mag blijven. Ik probeer er daarom op te letten dat ik stevig te sta en een “centrale” houding aanneem. Om niet naar voren of achter te leunen, maar juist gegrond in het midden te blijven. Om bij mijn eigen energie te kunnen blijven en toch contact te maken met de energie van het publiek, kreeg ik bij Great Communicators de tip om een persoonlijke cirkel en een publieke cirkel te visualiseren. Een denkbeeldige cirkel om jezelf heen, waarmee je als het ware je eigen ruimte en energie “bewaakt”. In die ruimte ben je dan volledig mezelf.
De publieke cirkel is een mentale notitie van waar je publiek is. Hiervoor trek je een denkbeeldige lijn om de zaal of ruimte heen, zodat je het hele publiek kan meenemen in je verhaal en niet alleen de eerste rij.
Hoe abstract het misschien ook klinkt, het helpt mij heel erg om op deze manier contact te maken met iedereen die in de ruimte aanwezig is, om de sfeer aan te voelen en hierop in te spelen én nog steeds dichtbij mezelf te blijven.
In het volgende artikeldeel ik de overige 6 take-aways die ik uit deze training heb gehaald.
